Toch vindt een opdrachtgever het dan volstrekt normaal om de schilder te vragen ‘het even over te doen’. En hoewel extra kosten bij aangenomen werk, verwacht de opdrachtgever niet dat je dat extra werk doorzet op de factuur. Het wordt veelal gezien als een soort garantie. Alsof je slecht werk hebt geleverd omdat er vliegjes op de deur geplakt zitten. Of blaasjes in de verf bij grove meranti.
Het moet normaal worden dat deze kosten minimaal gedeeld worden of volledig voor de opdrachtgever zijn. Jij hebt immers je werk goed gedaan. Toen je bij de voordeur wegliep, was hij prachtig. Niets aan de hand. Totdat die kamikazevliegjes de glimmende deur uitkozen als landingsbaan. Maar waarom is dat de schuld van de schilder? Nou ja ‘schuld’, wel zijn probleem.
Dit is één van de redenen waarom ik als zelfstandig schilder steeds meer werk op regiebasis uitvoer. Dan is het veel makkelijker om deze risico’s bij de opdrachtgever te laten. Je herstelt de schade in de tijd die je toch op de klus bent en het urentellertje draait dan gewoon door. Nog steeds niet leuk, maar het kost je in elk geval geen geld.
Wat mij het meeste dwarszit, is de logica. Het is zo vanzelfsprekend het probleem van de schilder. Hoe is dat zo ontstaan? Ik kan er niet echt een reden voor verzinnen. Er is geen schilder die bij windkracht 6 een voordeur gaat aflakken. Of met 90 procent kans op regen een gevel in de muurverf gaat zetten. Het zijn altijd onverwachte dingen die gebeuren, binnen het aanvaardbare risico. Anders kan je buiten slechts een maand per jaar schilderen. Een risico dat dus eigenlijk volledig bij de opdrachtgever moet liggen. Niet bij de schilder.
Een vraag of opmerking aan het adres van Richard Hoogstraten? Mail hem: .