Op 26 oktober aanstaande opent de Evenementenhal in Gorinchem haar deuren voor beslissers, adviseurs, architecten, veiligheidskundigen, onderhoudsbedrijven, beleidsmakers en vakmensen die in het dagelijkse leven te maken hebben met het werken op hoogte.
Waarom huren de organisatoren in vredesnaam een oud-voetballer als dagvoorzitter in om een vakspecifiek kennisevenement als ‘Veilig op de hoogte’ te leiden? Waarom niet gekozen voor mensen met kennis van zaken over dit onderwerp zoals VSB-voorzitter Jan ten Doeschate, zijn voorganger Ruud Stiekema , bestuurslid Hans Aarse van IPAF Benelux of Arbouw-directeur Hans Warning? Deskundigen die veel dieper op de materie in kunnen gaan dan een leek als Van Breukelen. De motivatie van de organisatie om voor ‘De Breuk’ te kiezen, vind ik allesbehalve overtuigend: ‘Ook Hans is gewend aan het werken op hoog niveau, alleen in een andere ‘tak van sport’.
Trend
De oud-profvoetballer heeft er zijn professie van gemaakt om zich in te laten huren als dagvoorzitter, presentator, discussieleider of gastspreker. Het is de laatste jaren sowieso een trend geworden om op congressen, symposia, seminars of andere evenementen in uiteenlopende sectoren een oud-topsporter als dagvoorzitter, presentator, discussieleider of gastspreker in te huren. Blijkbaar willen veel organisatoren van (vak) evenementen hun bijeenkomsten vooral ‘luchtig’ en ‘entertainend’ houden.
Ik zag in de voorbije jaren onder andere Arnold Vanderlyde, Mark Lammers, Hans van Breukelen en René van der Gijp op de bühne voorbij komen. Absolute dieptepunt was een optreden van Tim Coronel, die als gastspreker op een bijeenkomst 30 minuten moest vullen en voortdurend op zijn horloge keek of zijn spreektijd al bijna voorbij was. Uit arren moede zette hij uiteindelijk maar een filmpje over zijn deelname aan Parijs-Dakar op, waar de zaal een kwartier lang naar moest kijken……..
Clichés
Naar mijn mening hebben oud-topsporters geen of nauwelijks toegevoegde waarde op vakevents. In hun optredens vertellen ze over hun ervaringen als sporter en proberen ze (vaak geforceerd) nog een link te leggen met het thema van de bijeenkomst. Hun bijdragen monden hierdoor veelal uit in oppervlakkigheid en clichés.
Eerlijk gezegd zit ik eind oktober dan ook niet zo te wachten op de ‘wijsheden’ van De Breuk in Gorinchem, maar wellicht verrast hij ons ditmaal positief. Benieuwd wat een ooit nogal labiele voetbalkeeper (denk aan het beruchte polletjesincident met de nasleep daarvan en zijn bij tijd en wijle opgefokte gedrag ten opzichte van tegenstanders) heeft te vertellen over stabiele steigers.