‘Wet- en regelgeving voor verduurzaming zie je wel in de nieuwbouw, maar niet bij onderhoudsschilderwerk’, zei Matthijs Hulsbosch, manager vastgoed en duurzaamheid bij Woningstichting ’thuis. Anita van der Brugge, zelfstandig consultant circulaire economie: ‘Duurzaamheid wordt in de politiek vaak een-op-een gekoppeld aan energie, maar niet aan onderhoud.’
Van der Brugge heeft brede ervaring in de vastgoedketen en ontwikkelt strategieën voor het meten van de milieu-impact in de bestaande bouw. Zo is zij actief voor SW Vastgoedverbetering, een van de grootste onderhoudsbedrijven van Nederland. ‘SW heeft duurzaamheid en circulariteit verankerd in de organisatie.’ Een goede zaak, betoogde zij, ‘want op die manier ben je niet afhankelijk van de bruistabletjes in je organisatie.’
Marlies van Wijhe van Koninklijke Van Wijhe Verf uit Zwolle schoof als derde spreker aan bij het webinar. ‘Bij overheidsopdrachten gaat het toch nog te vaak om het prijskaartje’, constateerde zij. ‘Terwijl de overheid bij uitstek het goede voorbeeld zou moeten geven. Volgens mij willen ze dat ook wel, maar op de een of andere manier gebeurt het niet.’
Duurzaamheidspact
Als opdrachtgever van veel onderhoudspartners stelt Woningstichting ’thuis – beheerder van 11.000 woningen in Eindhoven en regio – zich in elk geval ambitieus op. Hulsbosch: ‘Een aantal jaar geleden hebben we met verschillende corporaties en de gemeente een duurzaamheidspact gesloten. Daarin hebben we vier thema’s benoemd die voor ons belangrijk zijn: de kwaliteit van leven verbeteren, vergroenen, circulariteit en CO2-neutraal zijn.’
Naar dat laatste streeft SW Vastgoedverbetering volgens Van der Brugge ook. ‘Schilders gebruiken natuurlijk heel veel wegwerpartikelen’, gaf zij toe. ‘Denk aan kwasten, handschoenen, afdekfolie. Daar kun je andere keuzes in maken. Zo hebben we bij SW een proef gedaan met werkhandschoenen van biokatoen. Bijkomend voordeel: die zweten veel minder.’ Ze beschouwt het als voorbeeld van ‘een kleine stap om een beweging in gang te zetten’.
Onderhoudsbedrijven die niet mee willen in de ambities van Woningstichting ’thuis, kunnen rekenen op geduld, maar niet op eindeloos geduld. ‘Mogelijk eindigt de samenwerking’, verduidelijkte Hulsbosch. ‘Maar niet voordat we ze hebben uitgedaagd wél met ons mee te gaan. Als je bijvoorbeeld begint over biobased verf, worden er vaak een hoop beren gezien. Die moet je samen wegnemen. Er achteraan blijven zitten; vragen, uitdagen en zeggen: dit is onze koers en daarbij hebben we jullie nodig.’
‘Neem de mopperaar mee’
Greenwashing – je ‘groener’ voordoen dan je bent – komt hij in de praktijk ook nog veel tegen. En hoe om te gaan met schilders voor wie het pensioen nadert en denken ‘het zal mijn tijd wel duren’? Hulsbosch: ‘Het is aan onze onderhoudspartners om hen mee te krijgen. Dat lukt trouwens heel vaak. Stel gewoon eens de vraag: “Hoe wil je de wereld achterlaten?” Neem de mopperaar mee, maak hem deelgenoot van de oplossing.’
Is duurzaam ook altijd duurder? Van der Brugge: ‘Dat hoeft niet, maar in het algemeen is dat wel zo.’ Van Wijhe: ‘De kosten van de grondstoffen die wij moeten inkopen zijn wel een uitdaging. Onze gerecyclede verfemmer is gemaakt van PCR, plastic op basis van consumentenafval. Eerlijk is eerlijk: nieuw plastic is goedkoper. Maar wij vinden het belangrijker om PCR te gebruiken. Niet het goedkoopste, maar we bieden het concurrerend aan.’