Door: Peter de Wit
“Mijn vrouw en ik zijn twee jaar geleden gaan nadenken over emigreren”, zegt Ferry Bakkenes. “We wilden ergens naartoe waar we onafhankelijk konden leven, dus een waterput in de tuin, zonnepanelen op het dak en een moestuin. Duitsland werd door mij als optie aan de kant geschoven. Ik wilde vooral naar de zon, ergens waar je ook het vakantiegevoel hebt als je na een dag werken thuiskomt. We concentreerden ons op Spanje. Onze wooneisen waren simpel: een dorp of niet al te grote stad. Authentiek, maar wel een plek waar alle faciliteiten aanwezig zijn, zoals een school voor de kinderen en winkels op korte rijafstand. We hebben in één weekeinde zo’n tweeduizend kilometer afgelegd en verschillende woningen bekeken. Het werd uiteindelijk dit huis, met zes kamers, net buiten het plaatsje Xàtiva in de Spaanse regio Valencia.”
‘Druk qua visite’
“Emigreren had wel impact. Afscheid nemen van onze familie en vrienden was zwaar, maar vanwege onze wens om te emigreren, viel het ook mee. Wat scheelt is dat we niet naar de andere kant van de wereld zijn vertrokken. Bewust. En we kunnen videobellen. Dus je houdt wel heel goed contact met elkaar. Het afgelopen eerste jaar is het druk geweest qua visites. Om de maand waren er wel mensen bij ons te gast. En tussendoor moest ik ook nog ons huis opknappen en werken.”
“Ik heb wat dat laatste betreft geluk gehad, want ik liep al snel tegen de juiste personen aan. Zij kopen huizen op, laten deze opknappen en zetten ze in de verhuur. Het is vooral heel veel meters maken als stukadoor. Duizend vierkante meter is niks. Ik zit zo een maand volgeboekt. Schilderwerk komt vooralsnog mondjesmaat voor. De meeste mensen die hier een huis kopen, zijn vooral doe-het-zelvers. Die denken het schilderwerk zelf wel te kunnen. Er zit de komende maanden echter wel wat schilderwerk in de pen. Dan betreft het vooral sausen van buitenmuren. Via de social media-posts van mijn vrouw komt er ook werk binnen. Laatst was ik in Leroy Merlin, dat is een soort Gamma, en raakte in gesprek met een Nederlander. Hij had wel een klus voor mij en zo kwam ik weer in contact met een andere klant. Er is hier echt genoeg werk, want ik zit tot eind april vol. Daar zit ook reparatie- en timmerwerk bij. Het helpt wel als je van alle markten thuis bent.”
Mindere kwaliteit materialen
“Het is hier niet allemaal perfect. Wat mij tegenvalt is de kwaliteit van de materialen. Het is heel lastig om met deze materialen dezelfde hoge kwaliteit te kunnen leveren als we in Nederland gewend zijn. Gips hier is net snelband, en het alternatief ‘controlado’. Dat droogt in twee uur tijd en valt niet glad te krijgen met rei en ook niet met saus. Ik heb toen gevraagd wat het kost om een pallet Goudband te laten overkomen. Dat kostte 1200 euro. In Nederland betaal je voor diezelfde hoeveelheid 500 euro. Ik denk dat het voor leveranciers hier wel een mooie afzetmarkt is. Ook qua verven is het hier allemaal net niet. Er ontstaat al snel een sinaasappelhuidje. Het lijkt wel of ze hier aan het begin staan van de ontwikkelingen. Ik ben heel erg op zoek geweest om de juiste materialen te vinden. Gelukkig heb ik inmiddels wel een aantal verven dat wel goed is. Ik werk vooral met Monto, dat is vergelijkbaar met Sikkens en Sigma.”
Online trainingen
“Iedereen denkt nu vast dat het leven hier zo geweldig is, maar ik moet wel hard werken. Ik heb nu toevallig veel klussen in de directe omgeving, maar er zijn weken bij dat ik om 5 uur in mijn busje stap en eerst anderhalf uur moet rijden. Voordeel is wel, dat wanneer ik om vier uur thuis ben, ik in de winter tot zes uur lekker in de zon kan zitten. Mijn plan was om hier ook weer het maken van schilderijen op te pakken. Daar is het door alle drukte nog niet van gekomen. Uiteindelijk is mijn streven om in te zetten op drie manieren om geld te verdienen: stukadoren en schilderen, mijn schilderijen en het geven van online trainingen aan amateur schilders en stukadoors. De particuliere markt in Nederland is mijn doelgroep. De video’s voor de Spanje staan al bijna klaar. Voor dat laatste onderdeel heb ik onlangs twee video’s afgerond: ‘Een project inmeten’ en ‘Repareren als een pro’. Het is een probeersel. Eens kijken of we hieruit inkomsten kunnen genereren.”
Vader als leermeester
Ferry Bakkenes (43) is opgegroeid in het schildersvak. Hij was tien jaar toen ie voor het eerst spelenderwijs meekeek met zijn schilderende vader. Van origine is Ferry stukadoor. Hij heeft ook in het schilderen zijn aspirant en gezel gehaald. Hij begon in 2007 voor zichzelf. Zijn vader kwam twee jaar later bij hem in dienst toen Ferry het steeds drukker kreeg. “Ik heb veel van hem geleerd”, zegt Ferry nu. “Vooral dat ik de rust moest bewaren. Ik was altijd van de ‘lange halen, snel thuis’. Bij het verwijderen van verf, zette ik de föhn erop en begon meteen te harken. Dan zei mijn pa: ‘Stop maar, ik doe het wel. Dat gold ook voor het schilderen van kozijnen en kitten. Door goed naar hem te luisteren en kijken, heb ik dat geleerd. Ik vond het heel fijn om tot aan zijn pensioen met hem te hebben samengewerkt.”