Door Peter de Wit
Van Kesteren Schilders werd ongeveer negen maanden terug benaderd voor onderhoudsschilderwerk aan en in het gebouw van Naturalis. Dit project in het natuurhistorisch museum in Leiden leek de directie bij uitstek een mooi karwei voor Jan de Goeij (59), die toen al een dik jaar in zijn nieuwe functie als servicemedewerker aan de slag was. Een functie voor hem gecreëerd en die hem past als een handschoen.
Andere rol voor Jan
Jan is sinds 2017 officieel in dienst bij Van Kesteren en werkt inmiddels twee jaar als servicemedewerker. “Tijdens een gesprek met mijn leidinggevende gaf ik destijds aan dat ik wel een andere rol wilde. Ik had het onderhoudsschilderwerk aan particuliere woningen wel een beetje gezien”, legt hij uit. “Het was steeds schuren, schoonmaken en schilderen. Het enige wat er veranderde, was de kleur van de verf.”
In zijn nieuwe rol pakt hij nu vooral de opdrachten op die zijn collega’s liever niet doen of die moeilijk aan anderen, bezig op een groter project, zijn uit te besteden. “Soms moet er ergens gewoon alleen even een glaslat opnieuw in de verf, of een deur of een badkamerplafond. Voor een collega die bezig is met het schilderwerk aan een woning is het niet praktisch dat hij hiervoor dat werk onderbreekt. Dan moet hij eerst al zijn spullen daar opruimen, de boel schoonmaken, en in de bus laden, zijn nieuwe materialen ophalen en dan naar dat kleinere karwei om daar alles weer uit te laden.” Dus riepen ze bij Van Kesteren hiervoor een servicemedewerker in het leven. “Ik ga bijvoorbeeld ook langs voor herstelwerk als een klant ontevreden is over het geleverde werk.”
‘Werk vooral alleen’
“Ik krijg opdrachten van zes projectleiders, maar werk vooral alleen. Dat vind ik heerlijk. Ik kan mezelf prima vermaken en ben zelf verantwoordelijk voor de dingen die ik doe”, vervolgt hij, terwijl hij van zijn koffie nipt. “Ik heb een heel vrij bestaan, kan mijn werkdagen helemaal zelf inrichten, behalve de donderdag. Dan ben ik hier aan het werk.”
Met hier doelt Jan op het pand van natuurhistorisch museum Naturalis in Leiden, waar hij inmiddels alweer acht maanden onderhoudsschilderwerk verricht. “Het schilderwerk hier betreft vooral achterstallig onderhoud. Er is zo’n twintig jaar niks gedaan. Ik pak het stapsgewijs op.”
Voor de bezoekers naar binnen komen
“Ja, de muren van de kantoorruimten hebben weleens een nieuwe laag verf gekregen, hoor”, vervolgt Jan, “maar niet projectmatig. Ik ben vooral bezig in de kantoorruimten. Er is wel eens een klusje in het museum zelf, maar dan moet ik zorgen dat ik voor half tien ’s ochtends klaar ben en de verf droog is, want dan komen de bezoekers binnen.”
Op het moment van schrijven, is Jan bezig met schilderwerk op het dak. “Daar heb je allemaal ijzeren hekken van gegalvaniseerd staal, die beginnen te roesten. In het trappenhuis naar het depot komt de verf van de muren af. Dus daar mag ik ook aan de slag. Samen met timmerman Peter van aannemersbedrijf Den Dubbelden, met wie ik ook heb samengewerkt bij de universiteit en die ons bij het museum heeft aanbevolen, heb ik ook de deuren aangepakt. We schilderen binnen met watergedragen verven. Welke kleuren ze hier gebruiken? Niks speciaals, gewoon de standaardkleuren, zoals 9010.”
Lekker rustig
Werken in Naturalis geeft Jan rust. “Ik heb een planning en weet welke projecten ik op een dag moet doen, maar vaak genoeg komt er iets tussen. Er zijn opvallend veel lekkages, waarvan de zichtbare gevolgen moeten worden verholpen. Ik zit binnen Van Kesteren in een luxepositie”, erkent hij. “Ik heb een vrije rol. Mijn grootste uitdaging is het structureren van al het verschillende werk dat mijn kant opkomt.”
In principe hoeft dat voor hem geen probleem zijn. Voordat Jan bij Van Kesteren kwam te werken, was hij via een uitzendbureau gedetacheerd bij verschillende schildersbedrijven, waarvoor hij in diverse functies werkte. “Van teamleider en meewerkend voorman tot uitvoerder”, vertelt hij. Hij begon overigens bij het schildersbedrijf van zijn vader. Een half jaartje bleef hij daar. Via Estec belandde hij bij Fokker, waar hij begon als vliegtuigspuiter (“De Fokker 100”) en zich langzaam opwerkte, tot hij besloot terug te keren in de schildersbranche. Die weg bracht hem uiteindelijk bij Van Kesteren Schilders, dat dit jaar het 90-jarig jubileum viert.
Kijkje bij dino’s
Binnenkort wacht Jan een leuke opdracht bij Naturalis. “Dan ga ik aan de buitenkant proefjes opzetten voor het schilderwerk daar. Gaan we verder met blanke lak of wordt het toch een kleurtje? Daarna volgt een open inschrijving, waarop ook wij kunnen intekenen.” Eén ding staat wel vast. “Als wij dat werk krijgen, ga ik dat niet uitvoeren. Dan komen mijn collega’s.”
Of de schilder van Van Kesteren Schilders in zijn pauze wel eens een rondje door het museum maakt? “Nee, dan zit ik meestal in mijn bus. Ik neem wel eens een kijkje bij de dino’s hoor, maar hoef op de dag dat ik hier ben niet per se een rondje te maken. Ik ben lid van de Vriendenloterij en kan altijd gratis naar binnen.”