Chantal Hendriks ziet het al helemaal voor zich: met een tot camper omgebouwd Volkswagen-busje door Europa trekken. Werken en wonen waar de dag je brengt, telkens onderweg, het avontuur tegemoet. ‘Ik ben geïnspireerd geraakt door een documentaire die ik onlangs zag: ‘Visages, Villages’,’ zegt ze aan de keukentafel bij een klant in Heerenveen. ‘In die documentaire worden twee Franse kunstenaars gevolgd die samen door Frankrijk trekken om mensen te portretteren die ze ontmoeten.’
De import-Friezin straalt. ‘Zoiets wil ik ook. Lekker overwinteren in Spanje bijvoorbeeld, en daar allerlei klussen doen die op mijn pad komen.’ Kortom: werken en leven vanuit een geïmproviseerde schilderscamper. ‘Ja, dat lijkt me wel wat. Het is echt een soort droom voor me. Moet ik wel zorgen dat ik de verfspullen uit het slaapgedeelte weet te houden’, concludeert ze grijnzend.
Terug naar de – iets minder romantische – realiteit, aan het Stationsplein in Heerenveen. Daar staat haar Volkswagen Caddy geparkeerd voor de werkplaats van haar gewaardeerde collega Wiebren Dijkstra, met wie ze veel samenwerkt. Het wordt lastig om met dit bescheiden voertuig het geschetste avontuur aan te gaan, beseft Chantal. Maar voor haar werkzame leven in Nederland volstaat-ie vooralsnog prima. ‘Hij rijdt goed – beter dan mijn oude Renault Kangoo – en alle verfspullen passen erin’, klinkt het nuchter.
SchildersVakprijs
Haar schildersbus straalt een zekere sereniteit uit. Eenvoud gekoppeld aan sierlijkheid, vooral door het subtiele en kleurrijke logo. Het sluit goed aan bij het werk dat ze doet. Chantal is restauratie- en decoratieschilder, geschoold op het Cibap. In 2021 won ze de publieksprijs van de Nationale SchildersVakprijs. Het bewijs pronkt op de achterzijde van haar busje.
Deze eer viel haar ten deel dankzij een indrukwekkend project bij Foodies in Enschede, waarbij ze een compleet horeca-interieur decoreerde. ‘Zonder mijn collega Wiebren was dat nooit gelukt. Hij heeft zoveel kennis en vaardigheden aan mij overgebracht’, benadrukt Chantal, die nog altijd de vruchten plukt van dit project: ‘Ik heb daar heel veel waardevolle contacten aan te danken.’
Half jaar op bed
Toch heeft de geboren Overijsselse ook zware periodes gekend de afgelopen jaren. Wat heet; ze werd vier jaar geleden gevloerd door een burn-out. Dat had niets met haar werk te maken, maar alles met haar “parallelle bestaan” als topmarathonschaatsster. ‘Het begon me steeds meer tegen te staan. Ik zie marathonschaatsen als een teamsport, maar in de praktijk was het vooral ieder voor zich. Dat past niet bij mij. Ik ging steeds verder over mijn grenzen heen, terwijl ik er geen cent mee verdiende.’ Het gevolg was een burn-out. ‘Ik heb een half jaar op bed gelegen.’
Chantal kan er opvallend beheerst over praten, omdat ze veel heeft geleerd van die rottijd. Ze is sterker uit het dal geklommen en heeft destijds meteen een punt achter haar schaatscarrière gezet. ‘Ik wil mijn eigen leerproces ook doortrekken naar mijn werk. Balans, dat is voor mij nu echt het toverwoord. Ik hoor vaak van anderen dat ik het met de klussen die ik doe nooit heel druk heb. Maar voor mij is dat geen graadmeter voor succes. Ik probeer juist veel tijd te nemen voor mijn werk, zodat ik alle liefde en aandacht kan stoppen in de projecten die bij me passen. En ook hiervoor geldt weer dat ik de balans belangrijk vind, tussen werk en de tijd die ik met vriendinnen doorbreng, bijvoorbeeld.’
Chantal Hendriks kijkt eens naar haar schildersbus en wijst naar het logo. ‘Ik heb bewust voor deze kleuren gekozen. Blauw staat voor rust en oranje voor creativiteit.’ Ze lacht. ‘Ja, ik kan nu ook vol overtuiging zeggen dat ik zélf in balans ben. Nu nog dat Europese avontuur met schilderscamper!’