Zien we het goed? Ja, we zien het goed. De opvallendste gast op de Afbouw Vakdagen bezorgt deze woensdag menig man een stijve nek. Het blijkt niemand minder dan voormalig pornoster Kim Holland te zijn. Bijna zonder uitzondering kijken de mannelijke passanten toch even om.
Exposant Gevelridder is verantwoordelijk voor de stunt, op een paar meter van het Schilder Demoplein, waar een bonte stoet schilders uit nieuwsgierigheid een kijkje neemt. Zoals Niels Heszler uit Beusichem, in gezelschap van vrouw Cindy en ‘bonuszoon’ Chris Coenmans. ‘Ik doe dit geintje nu al twintig jaar waarvan twee jaar voor mezelf’, zegt Niels. En met een knikje naar Chris, gekleed in retro-gabbertrainingspak: ‘Hij zit ook al in het vak. Een natuurtalentje hoor.’
Vijftig tinten wit
De twee pakken het bij Schildersbedrijf BVS ‘serieus en groots aan’, verzekert spraakwaterval Niels. ‘Een steiger huren? Niks ervan. We hebben er meteen één van achttien meter aangeschaft.’ In Gorinchem speuren ze naar ‘noviteitjes, inspiratie’. ‘We oriënteren ons op een hoogwerker.’ Cindy: ‘Het fijne aan zo’n beurs is dat je dingen kunt zien en uitproberen. Zoals een opzetstuk voor onze spuitmachine. Best duur. Nu weten we dat we het dat geld waard vinden.’ Niels: ‘Je spreekt hier andere vakidioten, daar leer je van. De meeste schilders gaan voor vijftig tinten wit en dan lekker soppen. Wij houden van kleur en ik houd klanten altijd voor: het is maar verf. Bevalt het niet, dan doen we er gewoon een andere kleur overheen.’
Bij de stand van Koninklijke Eisma – uitgever van SchildersVakkrant en Eisma’s Schildersblad – loopt het ondertussen lekker door. Menigeen brengt zijn stem uit voor de Publieksprijs van de Nationale SchildersVakprijs. De negen kanshebbers zijn uitgestald op grote banners en er is één duidelijke favoriet, die we hier uiteraard niet verklappen.
‘Betrek scholen erbij’
Gaby van den Bold (57) en Ben Posthumus (58) geven er hun ogen de kost. ‘Ik heb Ruben van der Kruis in het echt gezien!’, roept Gaby uit over de Brabantse schilder met eigen podcastkanaal en tv-serie. ‘Ik kende hem alleen van YouTube. Leuke vent, hoor.’ Ben heeft nog wel een gratis tip voor de organisatie: ‘Betrek scholen erbij. De jeugd moet je hier zien te krijgen. Niet van die oude mannen als wij.’
Of is het beurstijdperk verleden tijd? Jan Jansegers van verfspuitboer Graco toont zich kritisch. ‘Ik ben net terug uit Engeland, moest in Birmingham zijn. Mijn indruk hier? So far, so good. Toch is het steeds moeilijker om de vakman naar de beurs te krijgen. Vroeger kwamen zij voor kortingen, nu hebben ze het hele jaar door een goede prijs. In Engeland en mijn eigen land België is dat beeld overigens niet anders.’
Te midden van de Anker Stuy’s, Graco’s, Anza’s, Betere Schilders, Fabers en WSB’s van deze wereld, duikt de brede grijns van Dave Flinterman op. Stuiterbal van beroep. Alsof de eigenaar van Spray Support nog niet druk genoeg is, heeft hij nóg een bedrijf opgericht: Sprayco, waarmee hij zijn eigen ultieme verfspuiten laat assembleren. ‘We gaan al internationaal’, glundert Flinterman. ‘Duitsland, Curaçao. En we zijn uitgenodigd voor een beurs in de UK. Bij de Afbouw Vakdagen hoop ik vooral feedback te ontvangen op onze machines.’ De man die bijna samenvalt met zijn werk, wil toch nog iets meegeven: ‘Het merk moet niet Dave zijn, maar Sprayco.’
Standje volle bak
Waarvan akte. Iemand die zéker niet meer om zichzelf als ‘merk’ heen kan is de eerdergenoemde Ruben van der Kruis, per abuis door een bezoeker aangeduid als Ruben van der Meer. Het zegt onbedoeld iets over de BN’er-status die de schilder uit Maarheeze in de branche gekregen heeft. Maar dat vakmanschap hem nog altijd menens is, bewijst hij tijdens zijn workshop mirrorfinish. ‘Vroeger brachten schilders de verf lekker dik aan. Moet je met de lakken van tegenwoordig niet doen, krijg je strepen van. 65 mu is het streven.’ Hij heeft de excentrisch roterende schuurmachine in de aanslag. ‘Nooit op standje volle bak zetten en ook niet te hard erop duwen.’
Bas Wassink, een jonge schilder uit Ootmarsum, is zo stoer om en plein public met Van der Kruis’ instructies aan de slag te gaan. Het is nota bene de reden dat hij twee uur in de auto heeft gezeten om naar Gorinchem te komen. Wassink wil leren, om sneller te werken, mooier te werken. ‘Nieuwe technieken, daarvoor ben ik gekomen.’ Anderen komen om meer banale redenen: gratis eten en drinken! Dat weet Jan Jansegers ook wel. ‘Daar kwamen ze vroeger voor naar de SGA Vakdagen’, grijnst de Vlaming, die de huidige opzet klein maar fijn vindt. ‘Eerlijk is eerlijk: ze hebben het leuk opgezet.’
