Daarmee heeft het elf meter brede en drie meter hoge kunstwerk eindelijk een nieuw thuis. Verheij maakte het kunstwerk in 1964 voor de Vredevorstkerk in Schiebroek. In 2021 moest deze kerk plaatsmaken voor nieuwe woningen.
De Heemschut Werkgroep Monumentale Kunst (WMK) liet de kunstwerken voor de sloop weghalen en opslaan. Arie van Rijn, kerklid van de Evangelische Gemeente Ommoord, was enthousiast over het kunstwerk en nam contact op met de WMK.
In hun kerkzaal zat namelijk geen enkel raam. Met de plaatsing van het glas-in-betonkunstwerk valt het licht nu speels en gekleurd de zaal in. De binnenkant zal nog worden voorzien van ledverlichting, zodat het kunstwerk ook aan de buitenkant goed te zien is.
Voor de herplaatsing van het kunstwerk was 77.000 euro nodig. De WMK wist voldoende financiers te vinden om het benodigde bedrag bijeen te brengen. De gemeente Rotterdam heeft de opslag betaald.
Over het kunstwerk
Het kunstwerk van Johan Verheij vertelt het verhaal van de doortocht van de Israëlieten door de Rode Zee onder leiding van Mozes.
De linkerkant van het kunstwerk verbeeldt de gevaren: een kolkende watermassa waaruit rode paardenkoppen, felgele lansen en blauwe schilden van de achtervolgers steken. Het rechterdeel verbeeldt de stralende zon en verwijst naar een nieuwe toekomst.
Verheij maakte het kunstwerk in het kader van de 1,5%-regeling: een overheidsregeling uit 1952 die ervoor zorgde dat 1,5% van de totale bouwsom van (overheids)gebouwen werd besteed aan kunst.
Het kunstwerk is volgens kenners, vanwege deze context en de materiaalkeuze, een kenmerkend en fraai voorbeeld uit de wederopbouwperiode.
De Bond Heemschut bestaat sinds 1911 en zet zich al meer dan 100 jaar onafgebroken in voor het behoud van cultureel erfgoed in Nederland. Men is blij dat de panelen van Verheij een herbestemming hebben gekregen.
Verheij
Verheij (1906-1975) werkte vooral met glas-in-beton, een techniek die typerend was voor de wederopbouwperiode in Nederland. Zijn werken combineren vaak vrij‑religieuze symboliek in kleurrijke vormenspel en geometrie.
Zijn raamkunst behoort tot de typische naoorlogse wederopbouwkunst, en draagt bij aan het erfgoed van Rotterdam. Veel van dergelijke kunst verdween echter door sloop van gebouwen. Daarom is behoud van dit werk historisch waardevol, stelt Heemschut.
Foto’s: WMK/Henk Snaterse