Voor de goede orde: de 41-jarige vakman uit Amersfoort wordt gevraagd vanwege zijn kwastkwaliteiten en niet vanwege zijn (vermeende) zangkwaliteiten. Sinds twee jaar heeft hij zijn eigen bedrijf. ‘Dat idee speelde al langer, maar ik durfde niet, vanwege een jong gezin. Inmiddels voel ik die ruimte wel, in overleg met mijn vrouw Wendy. Onze zoon Mason is 8 en dochter Caylin 13.’
Niet op z’n mondje gevallen
Wat bovendien meespeelde was dat hij het niet meer zo naar zijn zin had bij het vastgoedonderhoudsbedrijf dat hij 24 jaar diende. Het is de riedel die we vaak horen van zzp-schilders: de ruimte om écht netjes te werken – een 9 scoren in plaats van een 7 – kregen of voelden ze niet bij hun baas. ‘Ik moest naar mijn mening te snel genoegen nemen’, stelt Blijleven. ‘Collega’s hielden hun mond, maar ik ben iemand geworden die z’n bek niet meer houdt.’
Klanttevredenheid
Nee, dan ondernemen. ‘Al doende leert men’, zegt de eigenaar van Blijleven Schilderwerken. ‘Vooral dat er meer bij komt kijken dan je in eerste instantie denkt: de belasting, regeltjes, klanten die eigen productwensen hebben.’ Hij eerbiedigt deze spreekwoordelijke koningen altijd. ‘Dan verdiep ik me in producten waar ik niet eerder mee gewerkt heb. Klanttevredenheid gaat voor alles.’
Hij werkt in een straal van dertig kilometer rond Amersfoort, in plaatsen als Soest, Nijkerk en Leusden. Maar grotendeels schildert hij in de stad waaraan hij zijn hart heeft verpand. ‘Ik kom zelf uit Woerden, mijn vrouw uit Amersfoort. Maar ik zou niet terug willen. Je hebt hier alles.’
Lui aangelegd
Ronald Blijleven voldoet aan zo’n beetje alle clichés van de schilder. Maar we zijn er nog niet. Op de vraag of hij sport: ‘Mijn sport is werken. Ik heb ooit gevoetbald, maar ben van mezelf lui aangelegd.’ Het onvermijdelijke buikje zit hem naar eigen zeggen niet in de weg. Al draait het leven niet om schilderen alléén bij Blijleven. ‘Ik ben een gezinsman en zo hoort het.’
Meer verhalen van startende ondernemers lezen?