Ik heb de vergelijking eerder gemaakt en blijf er in geloven: schilders en soldaten, er zijn duidelijke verschillen, dat geeft ik onmiddellijk toe maar de witte mannen kunnen ook iets leren van de groene.
Witte vrouwen overigens ook, en onze meest actieve ‘groene’ mannen en vrouwen lopen momenteel vooral in het woestijn-geel, maar ik bedoel maar bij wijze van spreken. Het punt dat ik wil maken gaat om veiligheid.
Zoals onze landgenoten in onder andere Mali, Irak, Afghanistan, Zuid-Soedan en Somalië (Ja, ik moest het ook even opzoeken) maar al te goed weten dat ze dagelijks hun leven op het spel zetten, zo weet u ook dat u, zeker in het buitenseizoen, een prachtig vak hebt, maar vol gevaren.
Wat doen de mensen in camouflageprint om zichzelf maximaal te beveiligen in een onveilige situatie? Uiteraard zijn ze op hun hoede en staan ze klaar om adequaat te reageren elke mogelijke onverwachte gebeurtenis. Moet u ook doen.
Maar nog veel belangrijker is dat ze veiligheidsregels serieus nemen. Helm op, scherfvest aan, wapen? Check! Benzine in het voertuig? Check! Route duidelijk? Check! En dan altijd genoeg afstand tussen de voertuigen houden, de collega’s steeds gedekt houden, de omgeving systematisch scannen… dat soort dingen.
En dat doen de witte landgenoten veel minder consequent, zeker in het drukke seizoen. Gooi de rolsteiger maar in de aanhanger en gaan met die banaan! Een schoortje meer of minder, wie let daar op? Een mondbeschermer is maar lastig en ik spuit toch goed van me af? Een sigaretje kan best boven de open potten, er is toch nooit wat gebeurd? We doen stoer, maar op de verkeerde manier en over het verkeerde.
Echt stoer is de man die zijn gear checkt, kan opereren als een mean machine, omdat hij alles blindelings kan vinden. Een man die steeds dingen kwijt is en alles slordig om zich heen heeft is niet stoer, maar meer een sukkel. Soldaten nemen hun veiligheid serieus, waarom wij dan niet?