Ga naar hoofdinhoud

DI geen luxeonderwerp maar bittere noodzaak


In 2013 zag de Erasmus School of Health Policy & Management (kort ESHPM) het al haarscherp: we ‘vergrijzen’ in rap tempo en de ontwikkelingen op overheidsniveau rond het ophogen van de pensioengerechtigde leeftijd zou het tot een absolute prioriteit moeten maken om volop in te gaan zetten op de gezonde oudere werknemers. Met als doel hem/haar op een gemotiveerde en productieve manier langer in dienst te houden.

Dit zou moeten betekenen dat, door het management binnen bedrijven en Human Resource (HR) professionals, het duurzaam inzetbaar houden van oudere medewerkers hoog op de agenda wordt gezet. Maar gebeurt dat eigenlijk wel voldoende?

In de meeste bedrijven waar ik mag aanschuiven merkt men deze ontwikkeling maar al te goed. Maar de meeste ondernemers reageren door hun medewerkers nòg steviger op productie te sturen, met alle gevolgen van dien.

Het werk kan alleen nog maar gemaakt worden met veel inventiviteit en loyaliteit van ‘kantoor’ en werkvloer. Veel ondernemingen ‘kraken hierdoor in hun voegen’ en nemen hierin grote risico’s.

Het schreeuwend tekort aan vaklieden wordt ‘opgelost’ door uitzendbureaus met een groot percentage arbeidsmigranten. Een niet te stuiten ontwikkeling (zie mijn blog van 4 december 2018) maar komen we hierdoor niet veel verder van de oplossing van het probleem af te staan dan zou moeten?

Ik ben overtuigd van wel.


Woest aantrekkelijk

Het probleem is veel te veelomvattend om in een paar woorden te vangen. We hebben het over het geringe animo bij de jeugd voor het ambacht; ons onvermogen om het vak woest aantrekkelijk te maken; de uitstroom van kennis door vergrijzing en niet op de laatste plaats de hopeloos traditionele, verouderde manier waarop we massaal op deze ontwikkelingen reageren.

Door de flexibilisering van de arbeidsmarkt lijkt de ondernemer zich nòg minder verantwoordelijk te voelen voor een deugdelijk, op de toekomstgericht, HR-beleid dat verder gaat dan de eigen ‘vaste’ medewerkers en productiviteit.

Een nieuwe visie op het benutten van de competenties van het personeel is bij de gemiddelde ondernemer helaas ver te zoeken.

Einstein

Albert Einstein zei: “Als je blijft doen wat je altijd gedaan hebt, blijf je krijgen wat je altijd gekregen hebt”. Ondanks alle goede bedoelingen blijven de beleidsmakers in de bedrijven inzetten op repressie in plaats van beloning; op regels in plaats van passie en verantwoordelijkheid’; op regelen in plaats van faciliteren en op beheersen in plaats van vrij laten. Zo krijg je ook de medewerkers die je verdient!

En dat terwijl de echte oplossing binnen handbereik ligt.

We doen het eigenlijk al een beetje maar nog zonder een stevige nieuwe visie op ons personeel en de inzet van ‘nieuwe’ vaardigheden om dit doel te bereiken.

Een aanpak die helpt

Geef je medewerkers de ruimte, dan zullen ze zich gaan ontwikkelen (dit vraagt lef en vertrouwen, maar het betaalt zich onmiddellijk terug). Oud gedrag is hardnekkig, het is ook een onbekend gebied voor de medewerker, vastberadenheid en focus is gewenst. Hier geldt: de aanhouder wint.

Ook je leidinggevenden hebben een ‘leer-slag’ te maken. Zij zullen oprechte aandacht moeten ontwikkelen voor het welzijn van de collega’s en hun Duurzame Inzetbaarheid. Stimuleer hen coachend leiding te gaan geven: verdiep je in je mensen; zoek de balans tussen hard op de inhoud en zacht op de relatie en stimuleer zelflerend, zelfoplossend en zelfsturend gedrag en heb een standvastig vertrouwen.

Je medewerkers zullen je er ruimschoots voor belonen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.


Meiden ‘snuffelen’ aan bèta en techniek op Girls’ Day

Mewa investeert in AI-gebaseerde lichaamsmeting

‘Bijna helft werkenden redt het niet tot pensioen’

Brandbrief over zero-emissiezones

Helft eigenaren stelt woningonderhoud uit


Naar archief >