In mijn vorige blog heb ik het Centraal Station in Arnhem beschreven en aangezien het Centraal Station in Utrecht ook bijna af is heb ik hier ook maar eens een bezoekje gebracht. Ik kom vanuit IJsselstein met de tram en loop dan uiteraard eerst tegen het nieuwe stadskantoor van de gemeente Utrecht aan.
De architect is Dirk Jan Postel van het Rotterdamse architectenbureau Kraaijvanger met Christian Müller. Het is helemaal wit zoals u kunt zien, aan de binnenkant overigens ook, afgezien van hier en daar een hoogverzadigde kleursticker op een wandje, stoel of bank. Kleuren als een incident die een beetje in de ruimte zweven, maar niet integraal toegepast zijn.
Als je aankomt.
Maar eerst even over de buitenkant. De diagonale lijnvoering is hier wat meteen opvalt. Nu halen ook architecten hun inspiratie ergens vandaan en ik ben eigenlijk wel benieuwd of Dirk Jan Postel mijn ontwerp van een liftschacht in Nijmegen uit 2003 zou hebben gezien. Het zou zomaar kunnen. Het concept van mijn idee, een touw dat er omheen gebonden zit, lijkt wel aardig overeen te komen.
Het kunstwerk.
Als je doorloopt kom je op de grote trap en hier staat sinds kort een kleurrijk kunstwerk op. Het zijn gekleurde kunststof strips die drie ronde ruimten omsluiten. Het kunstwerk is ontworpen door het Nederlandse kunstenaarscollectief PolyLester, bestaande uit Gabriel Lester en Martine Vledder, zij willen met Aura Utrecht niet alleen een ruimte voor stilte en rust creëren, maar ook een buitengewone plek die dynamisch gebruikt kan worden. Erg leuk, want als je erin gaat staan ziet de wereld er ineens heel gekleurd uit. Mensen gaan er ook daadwerkelijk in zitten of staan om dit te ervaren. Het meest wordt gebruik gemaakt van de twee achterste ruimten. De ruimte op de voorgrond is eigenlijk door de kleurstelling een beetje te somber, maar wat mij betreft is het geheel wel geslaagd.
Het station.
Via de grote trap of uiteraard de roltrap komen we dan in het totaal vernieuwde station. Het ontwerp is van Benthem Crouwel Architecten en Movares. Dagelijks stappen circa 176.292 reizigers in of uit, er zijn meer dan 900 vertrekkende treinen per dag en jaarlijks 57 miljoen reizigers. Utrecht Centraal is het drukste station van Nederland. Je zou dus denken dat de logistiek op zo’n station heel belangrijk is om al deze reizigers zo snel en zo duidelijk mogelijk de weg te wijzen. Je snel kunt zien waar je moet zijn en met zo min mogelijk stres je reis kunt aanvangen. Dit hebben de heren van Crouwel architecten, Movares en de opdrachtgever Pro Rail echter helemaal niet begrepen. Alles, maar dan ook werkelijk alles, behalve de aanwijsborden, is grijs, te grijs voor woorden.
Zoals u kunt zien heb ik de foto’s genomen op een zonnige dag, kun je je voorstellen hoe dit eruit ziet als het regent en je op de trein staat te wachten, of nog erger als je hem net gemist hebt, want dan sta je nog een tijd in deze grauwsluier. Je zou denken dat opdrachtgever en ontwerpers erover na denken hoe mensen een grauwe omgeving zullen ervaren, dat echt niet iedereen puur voor de lol op een station op de trein staat te wachten. Je zou denken dat als ontwerpers een omgeving ontwerpen, zullen bedenken dat hier uiteindelijk wel mensen zullen komen, heel veel mensen. Je zou bijna gaan denken dat ze een hekel hebben aan mensen of dat ze allemaal tot de 0,021 % van de wereldbevolking horen die achromatopsie hebben, oftewel totaal kleurenblind zijn.
Armoede.
Nee, visueel verwend worden wij hier niet. Dan maar gauw nog even in de kleurstrips gaan staan voor je naar huis gaat om al die grauwheid weer gauw te vergeten. Misschien zijn ze wel met die intentie geplaatst, gewoon om te ontgrijzen.
Centraal Station Utrecht, Centraal Station Utrecht, Centraal Station Utrecht, Centraal Station Utrecht, Centraal Station Utrecht, Centraal Station Utrecht, Centraal Station Utrecht
Het lijkt een variant op de oude Ford, elke kleur is goed als het maar zwart is.
In plaats van een sfeervolle omgeving slaat de middelmatigheid van een soort grauwheid toe. Jammer voor nu, wellicht bij een volgende onderhoudsaanpak meer kleur in dit reizigersleven brengen. Akzo/Sikkens heeft vast wel kleurtjes in de aanbieding.
Goed blog Marijke .
Dank je wel heren voor jullie aardige compliment.
Fijn weekend en een hartelijk groet,
Marijke van Loon
Uitstekende analyse van een totaal gebrek aan het sfeervol inrichten van een complexe openbare ruimte. Inderdaad ontbreekt het kennelijk bij de bedenkers dat het toepassen van kleuren (diverse/meerdere) voor het welbevinden van gebruikers uitermate belangrijk is. Zeker inzake het creëren van een aangename ambiance! Prima blog Marijke! M.vr.grtn., Willy Helfenrtah.
Dank je wel Willy voor je aardige compliment.
Fijn weekend en een hartelijk groet,
Marijke van Loon
Goed dat je erover schrijft. Het was mezelf ook al opgevallen dat alles wat enige kleur geeft overgelaten wordt aan de inrichters van de winkels. Die zijn dan ook in ruime mate aanwezig en kennelijk is dat ook waar alles om draait.
Het is inderdaad grauw en grijs. Wellicht was men bang dat bij een kleurkeuze dit snel zou gaan vervelen. Maar bedacht niet dat alleen maar grijs nog sneller verveelt. Ik ben wel benieuwd wat jij ervan zou maken, mocht je kleur mogen gaan aanbrengen.
Ik zou kleur gebruiken om de logistiek te verbeteren. Mensen kunnen zich nu moeilijk oriënteren. En natuurlijk een omgeving creëren waar men wel blij van word. 🙂